Çorak

Yağmurlu bir mevsimsin sen yüreğimde..

İçinde yağmurları saklayan tüm mevsimler, sensin..

Bardaktan boşalırcasına, durmaksızın yağıyor sevgin üzerime..

Durmaksızın yağıyorsun ve alıp gidiyorsun tüm sızıları..

Kapılıyorum ürkütücü seline..

Kapıldıkça, deli bir kasırgaya dönüşüyorsun içimde..

Yakıp, yıkıyorsun umarsızca..

İçimdeki senli dağlar, dağılıyor usulca.. Çorak bir mevsime dönüşüyorsun sonra yüreğimde..

Sen yağdıkça yağız, yaralı bir çocuğa dönüşüyor içimdeki çoraklık..

Yağdıkça sen, yetmiyorsun..

Yetim kalıyor, içimdeki çoraklık sevgine..

Ve bitmek bilmeyen koca bir susuzluğa dönüşüyorsun..