Çözemedim
Düşünce ikliminin kara kışı bastırdı yine.
Kendini amansız bir tufana bırakmış,
Tarifsiz duyguların içinde;
Kuru bir yaprak gibi savruluyorum,
O acımasız, ben çaresiz,
Bakmadan göz yaşlarıma, feryadıma,
Kulak vermeden haykırışlarıma,
Dipsiz kuyulardan, sonsuz fezaya,
Büyük girdaplardan, geniş ovalara,
Savruldum, çırpındım, coştum,
Şaşırdım bu hayatta, bu dünyada,
Yoruldum, yıkıldım, tükendim,
Yanmak neymiş öğrendim.
Yandım kül oldum ...
Ama bir türlü çözemedim
indimizde aslolan çözülemezliğidir zaten bölünemezliği bilinemezliği ve görünemezliği
soylu kişiliklerimizin
ey usta, bu kalabalık insan batağındaki h a y a t / gibi
hayatın içindeki insanı irdeleyen (kimbilir kaçıncı düşünce boyutunun bakış açılarıyla)
dizelerine, sevgimle..
Ercan //