Cümlelerin Kirli Halleri

Belki'lere, Ama'lara,Keşke'lere bıraktık çoğu şeyi.
Hepsi birer birer bizim zaman kaybımız oldu.
Herşeyi erteleyişimiz ve gördüğümüz halde ''dur'' diyemediğimiz şeylerdi.
Çoğu zaman üstün gördük karşımızda ki kişiyi.
Çoğu zaman vazgecilmezimiz olduğu için göz yumduk.
Herşeye bir bahanemiz vardı nasıl olsa.

Öyle ya kendimizi hem kör ilan ediyorduk,hem sağır..
Çoğu zaman saf yerine bırakıyorduk..
Sadece biraz cesaretti belkide bize lazım olan.
Birde kendine güvenmen.
İşte kendine güvendiğin zaman mutlu olucaktın.

Yapmalısın.
Yapmalısın ki mutluluğa adım atabilesin.
Kimse kimseden üstün değil.
Ertelemeyi bir kenara atıp ertelenenleri ortaya çıkarsak artık.
Mesela ''aman zamana bırakalım bunu'' '
Mesela''belki gelir''
Mesela 'ama ..' sonrası gelmez ki bunun.

Hep böyle devam eder.Ve sen farkında bile olmazsın hiç birşeyin.
Geç kalırsın.Ve en yıkık cümleyi kurarsın..''Keşke..
Zamana bırakırsan herşeyi zaman seni yutar.
Kalbine,beynine hüküm ettir ki başarasın.


Susmak yada haykırmak farketmez ki.
Sen kendin olduktan sonra hiç birşey alay konusu olamaz.
Keşke'leri, 'ama'ları, 'belki'leri at bir kenara.
Birer cümle kaybı onlar.
Onlar kaybeder ama sen kaybetme.


26/10/2012