Dağ Çiçeğim

Benim güzel gözlüm

Dağ Çiçeğim

Hangi ayaz altında savruluyorsun şimdi

Hangi zemheri kurutuyor renklerini

Bilir misin Dağ Çiçeğim

Hep seni arardı gözlerim en zor anlarımda

Yorgun, bitkin

Amansız dağların yamaçlarında

Hep senin minicik gölgene sığınmak

Kokunla tazelemek diğerlerimi

Dağ Çiçeğim

Alırdım kokunu zirveler ötesinden

Boğazım kuru, sesim kısık

Şifa ararken köklerinden

Gövdende olan son damla suyu bile verirdin bana

Âh benim Dağ Çiçeğim

Sana ne kendimi

Ne de duygularımı anlatabilirim

Sana hep sözüm şudur Dağ Çiçeğim

Seni hep seveceğim

Karanlık dağ yamaçlarında da

Güneşli bulutlar ardında da

Nefes alabildiğim her anda

Senin kokun olacak ruhumda

Dağ Çiçeğim