Dağılan Kum Taneleri

ayılmak isteyen yok savrulup gidiyorken
ne uyuklamaya bi köşe
ne de bekleyecek bir durak var
masamda bi bardak su,
ufak bi tabakta beyaz peynir,
yarısına kadar izmarit dolu bi küllük
hafiften bi müzik gelir gibi kulağıma
loş bir ışık,kafam dumanlı
zaman durmuş ya da ben zamanla ilgilenmiyorum
savrulmaya devam ediyorum
dağılmış kum taneleri gibi bi yerlere gidiyor aklım
toplayamıyorum kendimi giderek dağılıyorum
ne müziği duyar oluyorum
ne kendimi tanıyabiliyorum
tek bildiğim o an
hiçlik içinde duraklayıp gözlerimin dolduğu
ama utanmıyorum koy veriyorum kendimi
sigaraya daha da bi içten asılıyorum ki
dumandan beni gören olmasın
konuşmak istiyorum ama beceremiyorum
sırlarımla sırlıyorum bedenimi
ulaşma yolumu tıkıyorum ve savrulmaya devam ediyorum
çıkış yolumu arıyorum ama çıkılmaza giriyorum
artık çıkmak da istemiyorum
yardıma ihtiyaç duymadan yatmaya gidiyorum
ama biliyorum ki sabaha değişen bişey olmayacak
ben yine çıkmazda olacağım