Dağıldın
Daha dudakları ıslanmamıştı bir başka dudakta,
Düşürdü tertemiz bedeni bir hainin kollarında pusuya.
Yüzü yüzüne bakmaktan utanır sanırdım; yanıldım!
İsmin, kalemimden beyaz sayfama düşmüş mürekkepti; dağıldın...
Daha dudakları ıslanmamıştı bir başka dudakta,
Düşürdü tertemiz bedeni bir hainin kollarında pusuya.
Yüzü yüzüne bakmaktan utanır sanırdım; yanıldım!
İsmin, kalemimden beyaz sayfama düşmüş mürekkepti; dağıldın...
Ah bu şiirler.İnsanın aynası yürek sevdasıdır.Tebrikler 👍