Dağların Kızı

Hep uzaklara dalardim cok uzaklara
Bir kus olup ucmak isterdim özgürce
adini bile hic duymadigim diyarlara
soluklanmak isterdim senin
sarp kayalarinda
anlamadigim dillerde sarkilar mirildanirdim
ellerimde her cicegin bir yapragi vardi
yeserecekti biliyorum bir süre sonra
yine ellerimde ask'i,bularak
tadarak
yasayacakti
ama en güzeli ile
denizin berrakligin da
ormanin mis gibi havasin da
daglarin tasinda,bayirinda....
kendine gelecekti ask"

Ne kadar da özgür olsanda
Bir gül gibi narin vede nazik'tin
kirilirsin diye korkardim dokunmaya
bir o kadarda asi ve güzeldin,
daglarin özgür kizi.
dizginlerini koparan taylar gibi
ufka dogru dört nal kosar,
saclarin da anlam kazanirdi rüzgar
bakislarin da ise günese olan özlemin
yakip kavururdu seni daglarin kizi...........
seninde beni yakip kavurdugun gibi......

Aylar sonra..............
Seninle ilk tanistigimizda
hayatimiz kis'i yasiyordu
ama mevsim yazdi......
bardaktan bosanircasina
yagmur yagiyordu,sürekli
derme,catma catilarimizdan
sizan yagmurdan korunmak icin
kovalar koyuyorduk
catlaklarin altina hayatimizin..........
ne sen özgürlügünden
bir dirhem feda edebiliyordun
nede ben sana iki adim gelebiliyordum.........

Gidecektin...........
biliyordum gidecektin,
daglarina gidecektin
tutamazdim
seni bende tutacak bir güc daga bulamadim
sen daglarin kiziydin
özgür'dün
kimsenin olamazdin
yalniz yasamaliy'din
hep avutmustum kendimi
benimsin diye ama,
sen benim hic olmadin
hic olmadin daglarin kizi........olmadin......