Daha Bilgece

Kalk miskinliğinden
Uyan artık
Geceden uyuttuğun dertlerini dürtme
Bütün vakurlarıyla uyusunlar

Usul yürü parmak ucunda
Uyanmasınlar
Ardında kapıları açık bırakmadan
Çık o karanlıklardan

Derin bir nefes al
Güneşi, dünyayı yeniden keşfet
Yeniden başla hayata
Hüzünlü geçmişin olacağına
Bir mutlu geleceğini sen hazırla
Sevgi şefkat ve huzurlu

Geçmişten kalan güzel yanları da bırak
Avuntusu olsun hüzünlerin
Soyunda gel
Sadece cenin ruhunla uyan yarına

Saf ve tertemiz ol
Ol ki dünyada arınsın pisliklerinden
Yeniden doğamazsın belki
Ama Ardına kapıları kapatıp güne
Çocukça hatta
Bir damla kandan başlayabilirsin
Ne o katil ellerin damıttığı
Nede zulmün acıtarak çıkardığından değil

Bir ananın karnından doğarcasına
Başla yarına
Umut ver sevgi ver gençlik ve taze bahar kokusu yay
Etrafına

Yalnız tecrübelerin kalsın dimağında
Sakın karma duygularında
Sadece dimağında sakla lazım oldukça
Gerek duymadan
Çıkarma ulu ortaya

Ve yepyeni bir mevsim olsun zaman
Sen sadece yaşa
Arzuların heveslerin özlemlerinle
Yalansız riyasız
Sadece sevgi ve şefkatinle
Yaşa...

Ne kaldı ki ömründen
Bilmediğin bir muamma
Neden bu karanlıklar neden?
Zorluklar
Her canın çektiği onca eziyetler
At gitsin
Sen farklısın bunu yapabilirsin

Hüzünleri yüklenip
Kıyısında yaşadığın mutluluk denizine dalmanın
Tam zamanı şimdi
Her mevsim atarken üzerinden doğa çürüklerini
Sen neden saklarsın dünden
Bu güne pisliklerini

Kalk uyan gizlice
Ve yarına yeniden başla
Daha neşeli
Ve daha bilgece...