Daha On Sekiz

Tırnaklarım uzamayalı çok oldu
Fark edeli ise.. bilmiyorum
Sis perdelerim karanlıklarla doldu
Önüme bakmaksızın çaresizce gidiyorum

Sorumluluk duygusunun hecelerinde sayıklarken
Değişterecek artık ne bir ev ne bir kurum ne de ruh..
Hayatı delicesine seviyorum sanarken
Utanacak artık ne bir öfke, ne bir hırs, ne de umut

Görüpte bakamazken duyupta inanmazken, devam et..
'Yeter artık' utandırırken şimdi güldürüyor
En azından düşündüğüne mi dua et
Yok hayır uyanmak artık boğuyor

Konuşurken üstüne yok icraata gelince yine bir şok
Rezaletin boyutu kalmamış, vicdanım beni kımanış
Kültür desen dünyadan haberimiz yok
Bizim derdimiz bendimizi mi aşmış

Güvendiğin ne üç beş kişilik ailen mi?
Yalnızsın, kapatma kulağını bırak acısın
Lastiği andıran isteklerin bir gün biter mi?
Kırdığın gururunu bırakta bir haykırsın

Gündüzleri iyi değerlendir gece yine daralacaksın
Bu seferki bahaneni duymak için sabırsızlananlar
Şükretmeyi bırak tabii o lezzeti daha sonra tadacaksın
Saklanmak için sana yeni yerler bulacaklar

Şimdi gülüyorsun devam et burdayız biz
Bu sene olmazsa seneye bekleriz
Sınav dediğin neymiş kalmasın içinde iz
Ne de olsa yaş daha on sekiz..