Daha Zehirli Bir Yalnızlık

hangi ara kapandı duvarlar
sıcağın kesildiği yerde yaşıyorum
buğday tarlasına uzanan ellerimle
sarışın bir kederi kucaklıyorum

yakışıklı bir hüzne aşık olmuş gibiyim
hiç ayrılamıyorum...
yağmur tanesi hızıyla düşüyorum yerlere
seller, göller , okyanuslar oluyorum
bütün aşklarımı itiyorum falezlerden yukarıya
gerisi gelmiyor cümlelerimin

gitme diyorum,
nakaratı unutulmuş
şarkılarda kaybolmuş
gözleri görmeyen
elleri tutmayan
sevmesini hiç mi hiç bilmeyen birisine



denizlerin en derin ve en mavi yerlerinde
gözlerimi açıyorum aniden..
daha zehirli bir yalnızlık için...