Dair/e/dair

hayal et

soğuk dalgalar 

eteklerine vuruyor

bir deniz fenerinin

parlament mavisi gök ve deniz

aklımdaki kuruntulara nazır

hayal et

bir gezgin dönüyor evine

sıcak yatağı kuru taşlardan daha sert

dışarıdan bakan gözler çok havalı

fakat ruhu kırgın gezginin

belki babasına

oluşuna sebep olduğundan

hayal et 

belki bir makinayım 

sadece önünü görebilen

ellerimde turnalar

arkasında gölgeler 

realite hangisi

etimi çimciren sızı mı

yoksa geceye nazır

deniz kızı mı

hayal et 

yüzü kemikli bir oğlan

saçları gözlerine düşmüş

ince sesi kumları dövüyor

hayran kızların bakışı altında hazin

piyanosuyla  ve yarı kuma gömülü 

bir yunan tanrısını andırıyor

hayal et 

bir muhayyile 

bir zahir dünya

bir sonuç vermiyor sana birisi

hep soru etrafında geziyor

ölçüyor biçiyor

teklifler sunuyor

fakat sonuç vermiyor eline

sana bırakıyor yorum şansını

ne dersin ona

terk mi edersin yoksa 

teşekkür mü

hayal et 

bir boşluk düşle

sonra tanrıyı imgele

ardına evrenin tümünü sığdır

sonsuzluğu diz önüne

çıkan sonuç hiç olmalı

kaçınılmaz hiç

zorunlu ve tek olan

eşsiz bir hiç

tut avucunda yakala

anlam yakınlarda olmalı

hayal et 

gerçek bir yanılsama

hayat bir rüya

uyanamıyorum

kendine gelmeden önce

kendilik sana mı ait

bir düşün

elin ve ayakların 

bir döngüye mi hizmet etmekte

kırdığın yumurta kabuğu 

ya rüyaya açılıyorsa

ya gerçek midendeki yumurtadaysa

hayal et 

elinde bir fanus

içerisinde bir deniz

parlament mavisi bir de

minik deniz feneri

üzerinde bir insan

oldukça kırgın satıhlı yüzü

tam ufkun arkasına bakıyor

sana bakıyorum sen 

sen de Ben'e bakıyorsun 

kendi kendine nazır

hayal et

soğuk dalgalar eteklerine vuruyor

bir deniz fenerinin

...