Damladın Geçmişten Geceme

damladın geçmişten geceme

saçlarının yelesi vurdu yüzüme
nefesimi kesti kokun

özledim
koşulsuz
cesur korkusuz riyasız aşkını

tılsımlı şehrin yakışıklı delikanlısı

diyarında kalmalıydım belkide
kanatlarına tutunup
semaya bırakmalıydım öfkeyi

birlikte içmeliydik fıratın suyunu
kenetlenmiş ellerimizin gölgesini
düşürmeliydik surlara
töre bayrağını çıkartıp
dikmeliydik Kırklardağına
sevda bayrağını
akıtıp kanını aşkın
yedi kuşağa miras bırakmalıydık

içimden
söküp atıp
canının korkusunu
kalkan olmalıydım


yapamadım
saplanınca hançer can evine
kıyamadım

affet

aşkına düşürdüğüm ilk dizeler
aşkında son bulmalıydı