Dans Eder Çığlığım

Aslında..!!
Yalnız bir kadınım
Ben.
Göğüs kafesimde
Umudumla beslediğim
Zümrüdü Anka Kuşunu
Özgürlüğüne uçuralı çok oldu.
Artık..!!
Koca bir boşluk büyütüyorum
Ruhumun dehlizlerinde.
Göğsüme mıhlanmış yalnızlığın,
Küflü koridorlarında,
Kaburga kemiklerimden
Dökülen acıların,
Parmak uçlarıma batan kırıklıkların
Çığlığıyla
Dans etmeyi öğrettim kendime.
Tavan arasının
Elem sıvası dökülürken üzerime,
Ben bez bebeğime sarılıp
Saç uçlarıma biriken
Mutsuzluk tozlarını
Tebessümümle
Öperek
Yerleştiriyorum
Göğüs kafesime.
Odama yansıyan
Bir kaç gün ışığıyla
Aydınlatıyorum
Ruhumun karanlık yerlerini.
Bedenim ayakta olsada,
Çürümüş bir yalnızlığın
Cesetini taşıyor
"KALBİM"..
Fatma Berber
Odama yansıyan Bir kaç gün ışığıyla Aydınlatıyorum Ruhumun karanlık yerlerini Muhtesem kaleminiz daim olsun fatma hanım
kutlarım fatma hanımefendi, takdire şayan şiirlerinizin özgün güzelliğini...
Tavan arasının Elem sıvası dökülürken üzerime...
Çok iyi... tebrikler.