Dante Ve Cehennem

I.
Şiirlerin derisini yüzdüm,
—her harf bir çığlık—
kan mürekkebiyle yazdım:
"Artık ölüm benim kalemimden dökülecek!"
II.
Dante'nin cehennemini
kendi gözyaşlarında boğdum.
Beatrice'in meleksi saçlarından
bir darağacı ördüm!
III.
Rimbaud'nun "Sarhoş Gemisi"ni
lotus bataklığında batırdım.
Şimdi okyanus,
dizelerimin girdabında coşuyor...
IV.
Ey Rilke!
Meleğin kanatlarını kırdım,
şimdi şiirin katedralinde
sadece benim dualarım yankılanıyor!
V.
SON İLAN:
"Ey ölümsüz güzellik
bu satırlara dokunduğun an,
ruhun bana rehin kaldı!
Ya bu karanlıkta yeni bir dil bulacaksın
ya da dilsiz olacaksın ebediyen..."