Darmadağın

Körelttiğin umutlar törpü kaldırmaz gayrı
Ruh ayrı beden ayrı duygular ayrı ayrı
Çektirdiğin ezanın bitsin artık bu seyri
Sevgin yerinde lakin umutlar darmadağın

Ben sevmekten yorulmam sen eziyet etmekten
Ben gelmekten yorulmam ve sen çekip gitmekten
Haz mı duydun ey zalim eziyet çektirmekten
Gönül sarayım yıkık surları darmadağın

Alıştım kederlere uzaklaştı mutluluk
Böyle gidecek gibi bitene dek son soluk
Yeni öğreniyorum bu olsa kula kulluk
Bir kitap okuyorum sayfalar darmadağın

Geçen bir rüzgar esti kokunu taşıyordu
Kokunda sana çekmiş hep uzaklaşıyordu
O zaman anladım ki sevgilim yaşıyordu
Sana uzanan yollar yıkılmış darmadağın