Darmadağınığız

Aynı ateşte demlendik bir süre
Bir çardak gölgesiydi yaşadıklarımız
Soluklarımızın terlettiği
Gül yapraklarıydı aşk

Mercimek tanesi büyüklüğünde kusurlar
Mantık mı?
Elbet de var
Kanıtı;
Maziye manşet olmuş, kanlı sayfalar

Şimdi anıları sayıklar düşlerim
Kapatır, derin hançer yaralarını
Tuzlu gözyaşlarım

Kalbim mi?
Artık azılı aşk suçluları tarafından
Kodes duvarlarına çiziliyor
Rengi kan

Sus!
Uyandırma içimdeki güneşi
Umudunu kendine sakla

Kamçılama yine gizli kalmış sırları
Dökülür de toplayamayız
Zaten darmadağınığız.




İlyas YAĞCI