Dayan

boşluğuma yaslan
korkularımı avuçla
sakın düşme / dayan

sık onları elinde
ufala
ufala ki
gel-gitlerimde boğulma


yum gözlerini
bakma girdabıma
çekmesin içine
kaybolma karanlıklarımda

dayan

bekle geçecek inan

asırlık acılarımın
son çığlıkları
can çekişen benliğimin
son çırpınışları bunlar

zamanla azalacak
bekle...
gitme...
bitme...

yırtılacak kozalarım
yeniden havva olacağım

gözlerimde bir ışık
yüzümde bir aydınlık
ve dilimde
söylenmemiş bir cümleyle geldiğimde
bak gözlerime
çekinmeden gir mabedime

bu mabet ki
asırlardır hazırlanıyor ademine