Dayan Gönlüm

'Çok zaman kalmadı ki zaten vedaya
Sen sadece dayan gönlüm'

Düşünme hiç
Yalancı baharların gözlerinden düşecek
Nisan yağmurlarını
Biliyorsun ki
O yağmurlar başka cemrelere de
Düşmüştü bir zamanlar
Senin toprağında bulmuştu teselliyi
Bir damla suda boğulanlar için
Gözlerine doldurma denizleri
Yüreğini acıtmaya çalışanları dinleme
Tohumuna suç bulanlara kızma
Verimli bir tarlaydın sen
Yeşertmeyi bilmedilerse üzülme
Başak sabırla kök verir
Emekle büyür ağaç
Bilmeyene öğretemezsin ki
Sevginin de emek olduğunu
İhanetlerin aşkı kuruttuğunu


Söyle umut
Kurumayan çiçek var mı?
Ya da
Hangi mum ölene kadar yanar
Kurumuş yapraklara değişilmişse
Yeşil ormanlar
Bırak gönlüm
Yıkıldığı yerde kalsın sevdalar


Ruha dokunmaktır aşk
Tene dokunanlar
Birbirlerinin cesedinde aşkı bulsunlar
Sonra cünup bedenleriyle
Başka yürekleri incittiklerine
Alkış tutsunlar
Unutsunlar çatılarının altındaki
Işıl Işıl bakan Elif yürekleri
Düşünmesinler hiç
Kötülük ektikleri tarladan
Felaket biçeceklerini


Sen cennet gülüşlerin yasını tut sadece
Bağrında büyütemediğin anneliğine ağla
Kapat bütün karanlık sayfaları
Aç bir beyaz sayfa
Ve yaz oraya
Cennet gülüşlüm bekle
Bende geliyorum yanına
Sen sadece dayan
Dayan gönlüm ağlama