De ki

ne zaman ki
yüreğimin rahmine düştü sevdanın tohumları
o vakitten beri
irin akıyor Meryem'in göğüslerinden

de ki!
haram etmedim sevdayı gözbebeklerine
yağmur yağmur yağan siyah
ben değildim...


tuzu kuru tarafına denk geldim
yavan bir ayrılığın

bakmayın serseriliğime
aslında
bir yanımın eksikliğinden
derme çatma cümleler kurmalarım


menzili uzundu hüznün
bu yüzden
vurula vurula ölemedik
ve bitirilemedik yıkıla yıkıla



Adem değildi ki adam
Havva olmak neyimize

diyemedik işte
kaç can gerekirdi yaşamak için
kaç aşkla iflah olurdu
yüreğin fahişeliği



aklım bozuk be çocuk
ağzıma vuran
doğum sancısı kelimelerin



hem kim ölmüş ki kendiliğinden



de hadi
ben vurdum da
sen ölemedin!!