Dede

Ey dede
Gönlün onaltı yaşında olsada
Zaman acımasız tırmalar yüzünü ellerini
Bak gör ki artık on altı değil altmış altı olmuşsun.
Yüreğini tazele derim
Toprak bir eşik
Bir geçiş yeri
Neden erdemleri sevmez
Gönlünü büyütmezsin.

Totemler dikmek niye
Sen hiç imanı sevmedin mi?
On altısında o güzelliği veren Rabbe yönelmedin mi?
Sen yaratılandan geçmemişsin ey dede
Kızma ne olur
Bırak meyhaneciyi de söylesin sana
Sen ki toprak olup gidecek bir kurtçuk değilsin
Neden sadece bedeni zevklere öykünürsün.

Ey dede
Büyüt artık gönlünü
Aklını
Ruhunu yücelt diyorum
Ne kadar sarhoş olmuşsun
Bu aşk seni almış senden
Sen ki şahdamarından yakın bir Rabbin kulusun.

Yok deme bunları biliyorum
Hiç derin derin baktın mı vahye
Hiç dolaştın mı ilk gelen ayetler içinde
Oku diyor ya oku
Yaratan Rabbin adına
Adıyla,
Sen şehvetine bu kadar taparken
Bu kadar övgüler yaparken
Neyi okuyor
Kimin adına okuduğun.

Yok güzeli görme değil ki muradım
Koca bir ömür verilmiş emanet
Sarhoş olup gezmek mi hayat istiklalde
Hiç Eyyüb Sultana gitmedin mi?
Doksan yaşında surların dibine Tevhit sancağını diken sahabe
Neden koşmadı düşüncesi on altılık toy gençlerin peşinde
Neden tatmin olmadı gecici dünyalık heveslerle.

Bir bak kendine
Çevrene
Nedir yani güzel olmayan
Muhteşem olmayan bir şey var mı?
Sana senden Yakın Rabbin var
Neden ahiretine yatırım yapmıyorsun
Bir tek soru mu orda mı sorulur
Şimdi sana sorulmuyor mu?
Bunca nimetin şükrü ne?
Neden ahiretin için dünyada çalışmıyorsun
Dede.

(Aralık 2011 İstanbul)