Defol

İşte tamda bu saatte,
Yarım kalıyor tablada sigaram,
Öksüz bir çocuk gibi.
Ve ağlamakta şimdi kadehte rakılar,
Bir ıslak dudağa hasret.
Ama sen sakın gidişine üzüldüm sanma.
Aksine şimdi kurşuniye çalıyor anılar.
Siyahlaşıyorsun giderek gözümde.
Hatta unuttum bile kokunu.
Karanlıklar içinde kapkara bir yüz.
Beynimin ücra, loş ve dar sokaklarında sıkışmış,
Avare...
Artık ağır bir romanın
İsimsiz figüranısın satırlarda...
Yada içli bir şarkının
Cızırtılı ekosu kulağımda...
Her şeye rağmen;
Belki soğuk terler var uyluğumda,
Ve karıncalanmakta sol tarafım,
Benzim dönmekte muş tütününe belki de...
Hatta bir adım kalmış da olabilir ölümüme.
Ama sen sakın gidişine üzüldüm sanma
Hasret kaçtı sadece gözüme.
Dudaklarımın titremesi soğuktan.
Bilirim,
Her zamankinden farksız olacak gidişin.
Ve sen gene gece olacaksın benim için.
Aşkım emanetinde karanlığın...
Gidebilirsin,
İnan üzülmüyorum(!)
Bu da sana ilk ve son yalan söyleyişim.
Ve hatta sen şimdi git.
Gidişini saklarım adi bir cigara dumanında,
Çünkü artık;
Devamı gelmemiş...
Yavan bir ?eyvallah' kadarsın kahve ağzında...