Defolun!
Varmayın üstüme...
Kendimden büyük bir aşkı
Gözümün tuzuyla yıkayıp
Sandığıma kaldırdım ben...
Sormayın artık onu 'nasıl?'diye
Bundan böyle 'iyi'olacak elbet
Nasılmıyım??
Beton yığınlarının arasından nasıl uzatmaya çalısırsa bir çiçek basını
Nasıl yapraklar tasıyamazsa dallarında yüklü karı aralık ortasında
Öyleyim işte,size ne??
Sormayın neyin var diye bu gece??
'hiçbirşeyim yok'artık..
Ne gecenin bir yarısında odamı aydınlatan yeşil gözlerim
Ne ağlarken gözyaşımı silecek sıcacık ellerim var artık
Gelmeyin üstüme bu gece??
Süslü yalanlarınızı saklayın kendinize
Ne bilirsiniz, ağladığımı bunları yazarken
Hangi biriniz acır benim kadar
Rahat bırakın...
Omzumda ağırlığıyla acıtmış kör bir sevda
Dilim dönmüyor,
Gözüm görmüyor,
Ve bilmiyor gönlüm ondan gayrisini..
İçtiğim suyla sarhoş oluyorum
Nispet yapar gibi sarılıp dans ediyor
Şımarıyor O'lu geçmiş zaman gözümün önünde
Hepiniz gidin şimdi...
Önce ondan kalan dağınıklığı toplamalıyım
Sonrada kırgın kalbimin parçalarını yerden bir bir..
Anladım...
Meğer;
Hayatta en büyük aşklar bile bir gün yara alırmış
Ve hayatta en zor olan
'2den 1'i çıkarmakmış...
......
22.12.09
muhteşem bir şiir okudum kutlarım
herkes gitsin dostlarım kalsın elbet...siz kalın..kendime kızgınlığımdır bu şiir...affedin...varolun!👍😅
Hayatta en büyük aşklar bile bir gün yara alırmış Ve hayatta en zor olan '2den 1'i çıkarmakmış...
Ve insan tek kalırmış yinede biz defolmayalım dost olalım şaire 1li günlerinde .. Tebrikler Ayşegüle yalnızlığın manifestosu için..