Defterimden Sessizliğim/Oku muyorsun Mektupları

seviştiğin kadına rastladım dün
kar yağmış saçlarına
hani Nil nehriydi gözleri
saçlarını ördüğün kadın şimdi ayaz
resmetmiş gülmeyen yüzüne seni
öptüm kokunu
iki kere
üç
beş kere


sen gideli öyle böyle değilim
hep ezildim eciş bücüş düşüncelerle
sıyıramadım istilaya uğrayan kafamı nusubet günlerle cebelleştim
çıldırdım delirdim anında seni yitiririm diye
beslendi yeniden zihnim
bile bile kaç tahtamı ezdim
tokluğum sen ve mırıldanan kahrolsun ölüm hecem
öldüm dirildim olmadı böyle ansızın gidişin
pansuman değil
çare değil hiç
sövmelere bile yakışmaz olmuş elalem


sen gideli
oğlun iyi değil Ağam kızın perişan
üstümüz başımız kargaşa toz duman anam hiçlik noktasında
o gündür şarapçı babam
bu yazgı daha kaç dağlar yıkar üzerimize kaç koptu dillerimiz
kabul diyemedik say acizliğimize
bu dertten artık doğmaz güneş kabarık günah defterimiz
hırçın deniz dışımız içimiz
yokluğunda
küfelerce kurşunlar giydiriyoruz bedenimize yırtılıyor nefesimiz



bir Allah'ın emri dedirtemedim ya dilime
ne yapayım etim tırnağım
zira
sen çehrem baktıkça batıyorum derinlere
salınıyorum geceleri dipsiz izbelere
gel
gün oldu
günler oldu
yoksun
ızdırap
ne olur saçlarıma tutunda gel rüyalarıma
zindan zifiri oldu gözlerim gel ama bir kere

ilk değil bu
on binler oldu sana yazdığım satırlar hep cevapsız mı kalır insan
ziyanım
bir cümle bir cümle yeter artık Ağam...




12 / 01 / 2004 /

Düremediğim defterim