Değil Üşümem Artık Kimsenin Umurunda

Sabrın sonu selametmiş,sabreden derviş muradına er(eme)miş
Yağmur yağmış seller akmış,
Tüm masallar yalandı hepsi bizi kandırdı
Tüm masumluğum çocukluğumda kaldı...


Ben büyüdüm anne(m) bana bi baksana
Tüm sancılarımdan kurtar beni sarışınla
Çok savaşlar verdim ama
Bunlar benden başka kimin umurunda?


Hep düşürdüler beni düşlerimden
Oldum bende düşünden düşen
Karanlık odalarda yalnızlıkla sevişen
Değil üşümem artık kimsenin umurunda


Kanadı kalbim merhem süren olmadı
Kimse gelipte derdin ne diye sormadı
Doğru bildiklerim beni yanlışla yaklaştırdı
Yanlış yapmam artık değil kimsenin umurunda...


Ne göründüğüm gibi olabildim
Ne de olduğum gibi göründüm
Kimse bilmedi hergün öldüm
Artık değilim kimsenin umrunda...


Doğru bile yapsam artık yanlıştı
Güzel düşler son trene atlayıp kaçtı
Ruhum bu bedenden artık sıkıldı
Değilim sevapların umrunda...


Hep doğru bildiklerimi yaptım
Aslında onlar benim en büyük hatalarım
Ben kendimi hergün cezalandırmaktan bıktım
Değilim iyilik meleğimin umurunda