Değirmenci

Ben bir ışığa pervane oldum

Döndüm durdum, divane oldum

Dün bir, bugün iki

Kendimi bildim bileli

Padişah düşü kurarken

Sonunda bir değirmenci oldum

Değirmenimde ağarttım bu saçları

Acıları öğütürken

El emeği, göz nurudur

Alnımdaki çizgiler

Kahreden aşkları yaşarken

Bin bir emekle çizdim

Sabır işlemekle çizdim

Değirmenimde ağarttım bu saçları

Gayrı ne güç yeter, ne kudret

Silmeye akları

Kim verir artık bana, çaldırdığım yılları

Sükût ederim, döner taşım

Bir vefasız yüzünden eğik gezer başım

Herkesi buyur ederken soframa, zehir’e döndü aşım

Şaşar dururum bu işe, güvendiklerimden geldi ilk hışım

Ben bir ışığa pervane oldum

Dündüm durdum, divane oldum

Dün dost çoktu

Başım dar’a, yüreğim acılara düştü de

Aradım bugün kimsem yoktu

Değirmenimde ağarttım bu saçları

Sayamadım öğüttüğüm acıları

Sonunda, tanıdıkça insanları

Yırttım, attım silinmemiş hesapları

Ben bir ışığa pervane oldum

Döndüm durdum, divane oldum

Nihayet kaybettim hayalleri, ümitleri

Dün bir, bugün iki

Kendimi bildim bileli

Padişah düşü kurarken

Ben bir değirmenci oldum…