Deja Vu

Alın;

Örselemeyin, hassastır

Kırıp dökmeyin, çok narindir

Güzel sevin, becerebildiğiniz kadar..

Taze biçilmiş çim

Kesilmiş karpuz

Fırından yeni çıkmış, buğusu tüten ekmek

Okyanus serinliği kokusunun

Cömertçe duyumsattığı kadar

Sakın ola

Hileli terazinin tarttığı kadar değil ha!

Beş duyunun doyasıya tattığı

Mutluluğun fink attığı kadar olsun;

Öyle ki;

Şiirlerimden taşa'sı ya

Gözlerimden aşk fışkıra'sı ya

Saadetten geberesiye kadar

Demişim..

Sana olan sevgim ve gölgesi

Gibi

Tek adaletsizliği

Ve eşitsizliği

Bu olsun

Bize dair mesel'in..

Demişim de;

Maya tutmamış beklenti..

Ahhhh gönlüm

Ne yaman arsız

bir türlü anlamamış

Boşa koymuşum dolmamış,

Dolusu boşalmamış

Sebeptir o körolmayasıca,

Genimde ki

Evrimsel dürtü..

"Perde"nin

Son tiradını yazıyor yine

İnceden ince bana

"İlk'im" den,

Sırası henüz gelmemiş

(belki de)

"En Sonuncusu"na..

Aptal denecek kadar şefkatli

Epey liyakatli

Ve de gönüllüce

Şimdi soruyorum sana

Ey hayat

Bıkmadın mı?

Bu kaçıncı mutsuz nakarat?

Ne

Tam karşılığını gördü bu yürek,

Ki sabır la değil,

Kendi sabır olup bekledi,

Sevdiği kadar sevilmeyi

Ve de bir türlü görmedi

"Eh işte, iç güveysinden hallice"yi..

Oysa

Çılğınlar gibi doyasıya

Bir kez ulan bir kez yaşamak isterdim

"Ben gibi aşık olunmuş" ve delice

;

Yaşayamadan vurulmuşum hep,

Hazan iklimince

Gönül/lü atadığım

"Kir/alık Katillerim"ce....!

09:Haziran:2019