Deli Divane

Derelere verdim kalemimi belki sana ulaşır, anlarsın
Şiirlerimi turnalara verdim belki bir gün görür de okursun
Günlerimi sana ayırdım belki fark edersin
Belki bir gün rüzgârlarla geri dönersin

Resimler artık derdime derman olmuyor
Kalemim günden güne zedeleniyor
Bu beden biri için yıpranıyor
Belki bir gün rüzgârlarla geri dönersin

Haykırdım hayata kuşlar kadar hür
Koştum deli divane atlar gibi özgür
Hayallerimde seni gördüm ormanlar gibi gür
Belki bir gün rüzgârlarla geri dönersin

Işıklar gibi parladım karanlık yokluğunda
Dünya gibi döndüm senin uğruna
Yağmurlar gibi yağdım yedi cihana
Belki bir gün rüzgârlarla geri dönersin

Buğulu camlara seni çizdim sensizliğin her gününde
Kalbimin en imkansız yerine koydum seni her suskunluğumda
Yaşama ümidimi kaybettim dünümde
Belki bir gün rüzgârlarla geri dönersin