Deliliğe Methiye

Uzun bir insan sırası
Her şey yolunda.
İp gibi dizilmiş
Boncuk boncuk,
Biri sürü İnsancık.

Delinin biri,
Çıkmış sıradan;
En öne geçme telaşında.
Dur be kardeşim,
Alemin akıllısı sen misin?

Huniyi kaptığı gibi fırlar sıradan
En önce yapmalı,
Tüm bu sıradan hallerden vazgeçmeli
Delirmeli.

Bir torba ilaç
Ama hala bir nebze sıhhatte aç.
Sabah akşam gezer doktor doktor
Lakin bulamaz derdine ilaç.
Ama akıl bunu gerektirir
Koskoca tıp,
Ağzına vurmuş bir kilit,
Konuşma tıp.

Bir büyük makam
Önünde binlerce evrak,
Dilin lal.
Soramazsın dostum;
Nedir bu hengamenin sebebi,
Neden saatlerce beklemek,
Bir makbuz için mi?
Hayır hizmet onun adı,
Vergi üstüne vergi.
Sorma kardeşim
Aklın başında mı senin.

Dedim ya sıradan çıkan delidir,
Beklemez kimseyi,
Sorar nedir bu sıradanlığın hikmeti.
Dayadım merdiveni aya
Olsun varsın gülsün alem
Akıl körkütük durmaksa
Kimseye uğramadan, çıkarım sıradan.

(Aralık 2009)