Denge

İnsan olmaktan sıkıldysan eğer;

Toprak ol, hem al, hem ver.
Ne eksi ol, ne artı.
Unutma nötrdür daima yer.

Deniz ol, hem git, hem gel.
Sıcakken soğuk, soğukken sıcak,
Essin senden daima yel.

Bulut ol, hem ak, hem kara.
Öyle hafif ol ki, olmasın engel
Sana ne okyanuslar, ne kara.

Bitki ol, hem zehir, hem bal.
Sularsa seni bir nehir;
Hemen uzat göğe yeni bir dal...