Deniz Feneri

Gözlerinin Cennete davetini kabul edince
Gayya kuyusundan bir ateş buldum ellerimde
Zamanın yetişemediği bir yangında
Saçıldı küllerim havaya
Rüzgarın merhametine emanet
Yayılırken kendini boğan bir duman
Sızlandı yazgısına aynaların sırrındaki esaret
Küllerimde yıkandı gökkubbe
Gözbebeklerimi ararken
Savruldu zaman ve mekan
Devrilen şarampollerde
Ruhundan soyunmuş uğursuz uğultulardı
Ruhumu sorgulayan
Şedid bir akis azarladı feryadımı
Hayat sisini örtünce deniz fenerime
Üvey evladı hayal dokundu çaresizliğime
Süzüldü yüreğime bir kırlangıç gibi
Melankolik bir orkestranın cenaze marşı
Kimeydi bu marş
Sana mı bana mı aşka mı

//Bu şiirde bilerek hiç imla kullanmadım.Bu şiiri değerli hocam Süheyla Hanım'a takdim ediyorum.//