Deniz Feneri Güncesi

göğüs kafesimde yorgun bir iskele
geceye yetişiyorum
düşünüp durdukça
ne alıp veremediği olur diye
acının mavi ile

gözlerimde denize benzer bir kadın
şavk kırılır teninde
tuz acıyla iki büklüm
dokunsam aşkta çözülecek hece
kadın ki ılık ılık
dolanır durur
zihnimin sisli merdivenlerinde

dalgaları öptüğüm doğrudur
dudaklarım med cezir
kim bilir hangi meçhul kıyılara dokunur

ellerimde intihar rotası
upuzun
yapayalnız bir gök kendime pay biçtiğim
ucunda yaşamak bir şeylerin
öyle her an bırakacak gibi yaşamayı
öyle sımsıkı tutunup yaşamaya

şimdi bir martı ciğerimi yaracak
ve şiir fışkıracak
iskelemin ortasından