Deniz Sandığım Gözlerinin Okyanuslarında Boğuldum.

Sormadan geçiyor seneler,
Dün rüyanda gördüklerin
Bu gün,ya yanında hep beraber
Ya da uzaklara kaçıyorlar birer birer.
Ben hep kaçanlara rast geldim
Şansızlık değil bu,galiba kader.
Kaderinden öteye gidemiyor insan
Yaşadıklarının sonu olsa da hep keder.
Önce zaman gitti,
Sonra sen gittin.
Zamana yalvardım çokça
Geleceğe adaklar adadım
Seni bana versin diye.
Zaman gitmişti bir kere
Hayat uzantılarımı da alıp gitmişti.
Ona yalvarmak boşa.
Ne sığdırdım ki sanki
Yaşadığım bunca zamana.
Ellerimde tuttuğum taze çiçekleri
Kalbimin kuraklığında soldurdum.
Yüreğime hapsettiğim büyümeyen çocuğun
Ellerini bıraktım ve yaşlı bir ihtiyar oldurdum.
Yüzümdeki boşlukları
Hep gülücüklerinle doldurdum.
Ama yetmedi,
Deniz sandığım gözlerinin
Okyanuslarında boğuldum.