Deniz Sevdası

Karadeniz'de doğdum
Ege' nin kıyısında büyüdüm
Marmara' dan hep korktum
Lakin Akdeniz'de huzura rastladım.
Kendimi gördüm, mavi yeşil renginde
Aradığım huzuru buldum, sessizliğinde
Benim gibi bu Turkuaz Akdeniz de
Huzurun içindeki mutluluğun peşinde
Akdeniz hayali artık en güzel düşlerimde


Akdeniz sahilinin civarında
Yemyeşil bir göl kenarındayım
Huzurun ortasında,
Mutluluğun kenarındayım
Sensizliğin yine yanıbaşında,
Yüreğimdeki duyguların kalabalığında
Sevdamla bir başımayım...

Arkamda heybetli, koca bir ağaç
Kale oldu gövdesi duygularıma
Bir an duygularımın ağırlığıyla sarsılsa da
Yasladım umutlarımı, mısralarımı ben ona
Kök saldı hayallerimde bana
Gölgesi düşerken ayaklarımın ucuna...

Önümde, bembeyaz narin ördekler
Pamuk gibi tenleri,
İnce, zarif bedenleri
Tek dertleri, kapmaya çalıştıkları ekmekler
Kıskandırıyor mutlu mesut o halleri
Ve düşündürüyor insana, kendini
Şevkate muhtaç olan onlar mı ?
Ben mi, yoksa biz mi ?
Düşünmeden yaşamak bize cezayken
Onlar için ödül mü ?

Üstümde, sarı, mavi boyalı gökyüzü
Altımda, yemyeşil bitki örtüsü
Hafif rüzgar serinletiyor bedenimi
Birden Güneş gülümsetiyor yüzümü
Derken, mavi hatırlatıyor gözlerini
Kalbimde bir isim, içimi tırmalar gibi
Yine seni hatırlatıyor her belirti...

'Her yer ahenk içinde
Her ses huzurun coşkusu'
Diye düşünürken ben
O da ne ? Bir ses geliyor kulağıma aniden
Gölde yaramaz, muzip bir kurbağa
Ritim tutuyor huzurun sesine
Her şey şimdi tam oldu aslında...

Yavaş yavaş Güneş binaların arasında gösteriyor kendini
Batmaya yüz tutmuş muhteşem gövdesiyle
Romantik bir Akdeniz akşamında
Akşam Güneşi vuruyor yüzüme
Sen olmasan da başucumda
Olsun emanetçin, sevgin yine yanıbaşımda
Kağıt, kalem elimde, aşkın yüreğimde
Nefesin, yüzün hayallerimde
Bir şiir düşüyor gönlümden gönlüne
Aynı sen, bu kez farklı bir şehirde
Sen, yeni bir şiir dizelerinde...


Ege benzerken gözlerine
Akdeniz benziyor gözlerime
Ege mezar olurken sevdama
Akdeniz yaşamayı hatırlatıyor ruhuma
Ne tuhaf, aynı denizin farklı kıyılarında
Deniz aynı olsa da, iki farklı renkte
Ne fark eder ? deme
İkisi de deniz olsa da
Ege, mutluluğun kenti
Kalabalığın hayali
Akdeniz, huzurun şehri
Sessizliğin sesi

Lakin, yine de gönlüm
Bu şehirde sensizliğin yasında
Sen yoksun diye bu şehirde
Buruk bir mutlulukta gönlüm
Yokluğun, huzurumun düşmanı her şehirde...

Akdeniz sahilinin civarında
Yemyeşil bir göl kenarındayım
Arkamda heybetli koca bir ağaç
Önümde, bembeyaz narin ördekler
Üstümde, sarı, mavi boyalı gökyüzü
Altımda, yemyeşil bitki örtüsü
Kalbimde, ah bu senli düşünceler...

Anladım,
Sensin, kalbimin adı, huzurun tadı, mutluluğun diyarı
Sensin, bedenimin kalesi yüreğimin ebedi şehri.
Nefes aldığın yerde, dizinin dibi, hayallerimin dünyası.



Ege mutluluğum,Akdeniz huzurum,Karadeniz gururum,kalbindeki Sevdadeniz'i sonum...


25 Nisan 2011 Saat 18.18
Merkez / ANTALTA
[email protected]?~~