Deniz Yıldızlarını Denize At Oğul..

yüzü yerlere dökülürken
gözlerinde tek bir damla yaş yoktu
kal diye yalvaran bakışları
el sallarken ardından
kanıyordu sana susadığı gözleri
geri dön diyordu
göremedin sen

kaç yıl oldu...
sana denizyıldızları biriktiriyor
köprünün ortasına kadar gelmişken
uzattığı elini tut
avucunun içinde saklıyor seni bak
açabilirsin o küçük parmakları
yıldızların yerine
koyabilirsin tekrar umutlarını
bak seni bekliyor oğul

insan insanın yüreğini görebilir mi?
ben gördüm oğul

gecenin karanlığında
düşlerinin üstünü Ay'la örttüm dün gece
güne başlamadan güneşe göz kırptım
ışıması için erkenden sana

şimdi sen söyle ne diyeceksen
ben yazarım yüreğinden
okurum senin yüreğini oğul

de ki ana
baba
denizyıldızları topladık anamla
ben ne kadar biriktirdiysem
o denize attı tekrar
ellerim çok küçüktü baba
hepsini saklamak istiyordum avuçlarımda
vermek istiyordum sana
fakat sığmadı baba
sana denizyıldızlarından yol yapmak
bir dağ gibi yaslanmak istiyordum
anamın sırtı da çok yorgun
ona da yer aç baba

söyle ana
yıldızları topladım
peki ne yapayım onları

denize at oğul
güneş çekilip sular yükselmeden
at oğul elindekileri
biriktirme avuçlarında
bırak denize yıldızlarını
umutların gibi yaşasınlar
büyüyüp tekrar geri dönecek dalgalarla sana

ah! hasret

o ki nasıl acıtır yüreğini insanın
hele küçücük bir yürekteyse
kalır diz boyu kanarken acısı
yanar alev alev
cayır cayır yarası

özlediği sevgi
çağlıyorken sana doğru
gel sarıl diyor
sarıl babası

kanayan yaraları kapatabilirsin büyümeden
tut küçücük ellerinden
tut bırakma sakın
önce avuçlarının içinde ısıtmalısın
ellerin azıcık nasırlaşmış
belki o küçük elleri biraz acıtırsın
sen yine de sevgini sıcak tut
onun için yıldızlar kadarsın


08 Eylül 2009 İzmir