Denize Yürümek

oturduğum semt
görmüyor boğazı
bayır aşağı
yürümem gerek
bir mezarlık arasından
geçerek
boğaz denizin nemi
ruhuma aka aka
ve mavi boğaz
karşımda
işte istanbul diyorum
topyekun egzotik
mistik
gülümseyen mavi yüz
ilk kez görüyor gibi
kubbe kubbe
ezan ezan minareleri
hicran ve
vuslat izleri
hisar ve köprüler
inci birer
sahilde çınar
size bakar
yol yorgunluğunuz
düşünce dünyanız
veya bir gemi
alır bizi
mavi bir kitapdan
bırakır
mavi düşlere
durup dinlemek gerek
ah , bu güzelliği
görememek
kırık bir kalbe benziyor
oturduğum ev
görmüyor denizi
bu yüzden
buruktur gönlüm
ayaklarımı
bu yüzden severim ..


mustafa kaya
27.02.2018 / üsküdar