Denizlerin Şarkısına Eşlik Edecek Ses

sesini düşünüyorum

sesin
güneşle fısıldaşan, zeytin ağacı
denizle sevişen, istiridye
sesin
nabzımın, ılık iç çekişi

susma
rengini bulamaz, mevsimsiz kalır tenim
arınamaz İzmir, büyük uykusuzluklardan
susma
yalınayak koşarım sahile
körfezde çığlıkları nasırlaşmış
uzak okyanuslara tutkun martılar gibi
dönüşsüz ve korkusuz denli özgür


yanan bir ateşin küllenmezliğiyim
bırak sığınayım serin bir masala

sesi kesildi dünyanın, boşluk var ve ardı öfke
şiirlerin kağıtlara dokunuşu da olmasa
ömürlere dağılan cesetlere konuşma yasağı konmuş
ve kendini susturmuş olur yaşam
mırıl mırıl sevdalar zoruma gidiyor
söylemde bekler durur aşk, gören yok mu
sevgi sessizlikte yolunu bulamayan serçe
haykırarak söylenmeli
'seni seviyorum' yıldızları ağrıdan kurtaran en muhteşem cümle
taşırıp kalbimizden çiçekleri tüm evrene dağıtan bahçe

düşlerin kenarına oturduk
geçip giden yaşama acıyı çeken bir sessizlikte dünya
göz gözü görmeyen
söz sözü bulmayan
gerçekler tiksinti
aynılaştık kuruduğumuz yerde
iç sesler bile kaybolmak üzere
yasakla yasallaşmış
hiç konuşan yok

susma
sesinin baharı açsın, kelimelerin kilitlenen kapısını
sokaklar dillensin
deniz dillensin
camlar, ağaçlar dillensin
balkonda Kezban teyze dillensin
bakkal amca dillensin
köşedeki kahvehane dillensin
tüm çocukları ayaklandıralım
yitirmiş olduğumuzu bulmuş gibi
bir sevincin çılgınlığıyla dağılalım
evler dillensin
sözün dünyası yenilensin
göğüs kafesimde biriken heyecan dillensin
susma
çıkaralım toplumun ağzını tıkayan çabutu
denizlerin şarkısına eşlik edecek ses lazım



susma
sessizliğe bir alışırsa insan
düşmandan evvel kendimiz, kendimizi öldürdük
kıyım kazanmış demektir

menekşelere rengini hatırlatan, söz ustası
susma
bir ipek gibi bedenimi kaplasın Nâzım sesin...