Depresyon

Depresyondayım en derinden

Geçmişim geleceğimle

Gecemle gündüzümle...

Tepemde bir akbaba ötüyor

Hırsla ölmemi bekliyor sanki

Hiçbir Tanrı' nın gücü yok beni affetmeye

Sessiz ve karanlık bir inzivadayım

Oysa iklimler kuşanmıştım

Dört mevsim bir anda biter mi

Söz vermiştim yaşamın kutsallığına

Işığa,suya ve aynaya bakarak

Gündüzlerden ve açık pencerelerden bahsetmek yasaktı

Fesleğenlerin nefeslerini dinledim

Eşini çağıran ceylana baktım

Ve Dünyaya baktım

Perdeler,gizli hıçkırıklarla doluydu

İzledim Güneşin feth edilişini

Ve nar çiçeklerinin açılmasını bekledim

Anlamıyorsun kof bir keder değil bu

İçim sıkılıyor

Avluya çıkıyorum

Parmaklarımı gecenin gergin teninde gezdiriyorum

Soğuk bir rüyanın gezginiyim

Birbirine yaslanmış evler

Ve o haylaz uçurtma damları

Akasya kokusundan başı dönmüş

O sokaklar..

Hepsi geçip gitti

Kabına sığmayan gülüşlerim vardı

Göz bebeklerimin tam ortasında

Annemin giydiği çarşaf hışırtısıyla doğardı sabahım

Hepsi geçip gitti

Yükseldim içimden kendime doğru

Ve Gökyüzüne baktım

Bulutlar matemli kalabalıklar gibi

Yağacakları ve ölecekleri an'ı bekliyorlar

Sanki tüm sözcükler topraktan yapılmış

Bir bulut öfkelense

Silinecek tüm yaşamın izleri

Bu gece gözlerimin göğünden şiirime yıldız yağıyor

Tüm kağıtlarımın beyaz sessizliğinde

Kıvılcım ekiyor pençelerim

Karanlıktan neden korkayım ki

Gece elmas damlalarıyla dolu iken

Ve sarhoş eden leylak kokularıyla..

Öyleyse bırakın beni!

Kaybolayım

Kimse bulmasın izimi, yakıcı ruhumu

Ve nemli ahımın şarkısı fikrimde esip dursun