Der Durur Akranı

yarım bir esinti
taş plaklardan gelen ses
gibi cızırtılı ezgide
kısılmışım sanki

bir noktaya dikili
neyi düşlerim böyle
limana mim çekili
curamın küf teliyle

birden parlamışım
nedensiz değildir elbet
yılların birikimi
kurt ağzında geviyorlar
çekiyor canım teni

onca yıllar denedi
sayısızca sınadı
bırak artık inadı
nedir derdini söyle

uykulu kaldım
alacağım çok geceden
gidip gelmelerin çilesi
yumaklanmış yollara saçılı
bir ben değilim velhasılım

kısacık geçen ömür
çarşaflı yıllar kömür
yapışık yakam sömür
tuttu iki eliyle

yan batmış dünya
kimin umurunda
varsa yoksa kursağı
başkası ne gam
çürüdü ortam

gözlerimde ağırlık
sırtımdaki yağırlık
çığlığımda sağırlık
ozan efemde şöyle

kiminki kime
benimki kendime
selam söyle yeğenime
der durur akranı

2708101denizli