Derde Deva Aranmakta

Aklın bedenden çıkışı ile başladı her şey
O olmayınca büzülen envayi çeşit organ
Ne yapacağını bilmez ortada kalıverdi
Akli melekelerdeki bu hızlı siliniş ile
Bacaklar, eller tutmaz, hele mide gidiverdi

En sağlamı mide iken ilk arızalanan o oldu
Kalbin atışlarındaki hıza damarlar isyan etti
Yoruldukça, uykuyu kovaladılar yanlarından
Bir iki rüyayı araya sıkıştırdılarsa da
Hatırladığım anlar, hep onunla olandan

Zihnin onunla meşguliyeti arttıkça arttı
Başka bir iş ile devam edemedi hayat
Ne yaparsam yapayım gitmedi içimden
Kendi kendime telkinlerime inanmadı ruh
Derde deva bulunmuyor kendi kendimden

İçimde sürekli bir titreme hissi ile doluyum
Güp güp atan yürek sanki bana bir yük
Ne iş ne güç, hayır yok yaptığım hiçbir işten
Konuşmak zor gelir, etrafa bakmak bile ar
Ne oluyorsa oldu bana, bıktım kendimden

Fark ettim ki arttı kendi kendime konuşmalar
Hep aynı cümlelerin tekrarına mahkum
Şimdi ellerinin ellerin elinde durduğunu bilmek
Sızıdan çok bir ölümü hissettirmekte
Ne zor sevdiğinin sevdiği olduğunu bilmek

Seviyorum işte, başka bir tarif bulamadım ki
Bir gönül anlatıyor bana bunu bir de titremelerim
Unutmaya inanmış akıl benden mecburi ayrılınca
Ortaya çıkıverdi şimdi sarılışına olan özlem
İnsan ölüp ölüp diriliyor böyle çaresiz kalınca