Derelerim

Artvin halkı ciğerinden yanıyor.
Ağaçlara kastedenler uslansın.
Yürekleri ta derinden kanıyor.
Hainlerin baltaları paslansın.

Yıllar boyu ormanları yıktılar,
Yüzsüz gibi su yüzüne çıktılar,
Bu diyarda yaşayanlar bıktılar,
Halk huzurla arkasına yaslansın.

Gök suyunu kök içine veremez,
Sel yatağa rızasıyla giremez,
Çıplak toprak muradına eremez,
Bayırlarım bitkisiyle süslensin.

Bu bedeli halk canıyla ödedi,
Yanlış karar hayatları budadı,
Kul kendini toprağına adadı,
Şimdi diller doğasıyla hislensin.

Yasla geldim altmışıncı yaşıma,
Kastederler toprağıma taşıma,
Yanıyorum şu talihsiz başıma,
Derelerim can suyuyla beslensin.