Dert Gecesi

Sabır taştı artık sustuğum yeter
Boğazıma kadar doldum bu gece
Dostun kalleşliği ölümden beter
Saçımı başımı yoldum bu gece

İyi günde sayısını bilmedim
Kötü günde hiç birini görmedim
Dostluk menfaatmiş yeni anladım
Kapıma kilidi vurdum bu gece

Bir sıcak bakışa bir söze kandım
Yüzüme güleni dostumdur sandım
Kime dokunduysam ah ettim yandım
Eridim tükendim soldum bu gece

Onlarla ağladım onlarla güldüm
Dostumun derdini hep derdim bildim
Üzüldükçe onlar ben sanki öldüm
Vicdanımdan hesap sordum bu gece

Kendim su içmedim ele bal kattım
Dosta döşek serdim ben taşta yattım
Dardayım dediler eşyamı sattım
Sevgiyi şefkati kovdum bu gece

Üzüldüm incindim bir gün kırmadım
Dost yapar dedim üstünde durmadım
Darbe yedim düştüm fiske vurmadım
Gadirle öfkeyle doldum bu gece

Lafıma sözüme yalan katmadım
Üç beş kuruş için takla atmadım
Bırak dostu düşmanımı satmadım
Erdemi vefayı gömdüm bu gece

Düşmanın kurşunu beni yıkmadı
Cehennem kor'u elimi yakmadı
Vuruldum düştüm de kanım akmadı
Dostun bir külüyle öldüm bu gece

Kul Ömer'im üzülüp de ağlamam
Giden gitsin yüreğimi dağlamam
Bundan böyle faniye bel bağlamam
Gerçek dost Hüda'yı buldum bu gece