Dert Şahanesi

Aşkın alfabesinde kayboldum
Bilmem kaçıncı külfetindeyim hayatın
Yıkılırken zülüflerin bir bir üstüme
Ben mavilerime ağlarım
Aşılır sanırdım bahtımın yolları
Penceremden ayrılık doğmadan önce
Öğrendim çırpınırken bakışlarında
Mutluluk çirkindir derde düşünce
Müebbet koydular lakabımı
Giymişim demirden hırkamı
Tozlanmış dudaklarımda gezinir gurbet
Kes gitsin sabahla hesabımı
Asabiyim,şaşkın ve karanlık
Baş köşeye misafir etme hatırımı
Nasılsa anlamazlar
Kesinlikle istemezler
Bembeyaz güldüğümü
Ve rahatını bozarlarken aklımın
Elbet haykırırlar sahipsiz intiharı
Sahipsizim çünkü;
Teselli edecek dua yok
Tutuşmuş garipliğimin haneleri
Hasarım sandığından çok
Tükendim artık seher bakışlım
Huzur beslenmez ki özümde
Sitem etmezsen yeter
Cenazem çakışırsa düğününle