Devr-i Umut
Yalnızlık sarar ruhumu; dönerken devran
Kalmadı mecalim; yüreğim feryat figan
Namlunun ucunda hayatım her şey hüsran
"Can kafeste durmaz uçar" aklımda anbean
Kıyıya vurmuş aklım ne yapacağını bilmeden
Zaman akıp gider benim halimi görmeden
Yalnızlık işlemiş ruhuma; bedenim sevmezken
Yine de gelme zalim felek vicdanımı yenmeden
Ellerim tutmaz oldu; Bu satırlardan sonra
Acemi Yazar derki gelde inanma
Hayat sana vurdukca sen durmadan yaşa
Zalim felek gelsede umutsuzluğu taşla...
Ben bir seni sevdim gönül Yaram kabunu soksem kanarsin sokmesem iz birakirsin şugunul senin oolmuş artık ne etsende ne yapsana orda bir izin kalacak