Dibine Düşen Damladan Çağlayana Sesleniş

lav çöküntüsünden sökün bir filiz
sarf_ı nazar akla zarar kelamların
ay ışığında parlayan elmaslar gibi herbiri
usta irislere değmezse o elmaslar
sıradan bir cam mıdır yinede?


değerinden ne kaybeder ki?
bir Picasso bir Rembrandt
ne kadar baksada zaten anlamazki kör ayvaz!


sanat anlayanadır mailerin sultanı
beşeridir okuduğunu anlama edevatı
fatihanın bile yedi zümreye tefsiri varken!
unutma;
şair ulufe dağıtır gibi kelam basmaz!
her okuyanın anlayacağı değil
düşşeline paralel dimağlara
asar derdini davasını !

hiç şüphesiz eşsiz bir çağlayandır
tekmil feraset erbabı kelamların
unutma
büyük denizler küçük nehirlerden oluşsada
yine yalnızdır!


büyüklük zordur ve yalnızlıktır!
teamülüne tahammül ister
şairlik kamusal bir paylaşımdır!
güneşe özenmenin değil
güneş olabilmenin adıdır!


ki;
aydınlığını
sıcaklığını
ve ışığını
seni görsün yada görmesin!
ister anlasın ister sövsün
her canlı beşere;
beklentisiz
umarsız
ve çıkarsız
yollayabilmektir!


o güneşe
sövende vardır tapanda
takar mı ama o hiç?
sabırla bilir ki;
karanlıktakiler bile
bir müddet sonra ona gebedir!
adına gün dediğimiz
dünyevi bir sürede!

/...şairlik sabretmektir nihayetinde!.../


şiaretinde
süreden münezzeh bir tenasüldür şairlik!
varlığının ehemmiyetini bilmeyenlere de
nasıl esirgemezse
sıcaklığını ve şefkatini o güneş,
yılmaz ve kaçmazsa hiç!
bu irade işte
bir esin kaynağıdır iyi bir işarettir şaire!

/...iyi bir şair bir güneşe bedeldir nihayetinde!.../


sönmesin güneşin susmasın kelamların
pire yorgan kullanmaz zaten!
ki; sövenler kadar tapanlar da telef olur
işte asıl felaket budur!



irisle us arası bir ittifaktır
şaire yazdıran dem!
bir anı bir vediadır bazen
bazı boş an(ı)ları olabilir şairin
boş anılara tekabül eden peri yoklukları!
bu insanidir ve anlaşılabilir
güneş bile bazen
kendi ateşinden şikayet edebilir !
don ayazındaki bir kıştan
bir kardelene bile üşümek yakışır da;
ama
bir şaire

kalemimden boş/anıyorum demek yakışmaz hiç!