Dibine Düşerdim Cehennem Olsa Yüreğin
Dibine düşerdim; cehennem olsa yüreğin.
En ateşli hüzünlerimde dahi yine seni yaşardım,
Yanacağımı bile bile...
Hani sen unuttun ya beni üstüne basa basa.
Sen beni milyon kere unutsan da,
Ben bir kere sevdim ya; unutamam.
Senin yüzünü bir tebessüm kaplardı ya hani.
İşte o zaman yanaklarındaki çukurlara gömmek isterdim,
Yarım kalmış gülüşlerimi.
Tuzuydun yaralarımın.
Acılarımın üzerine her dokunuşunda yüreğin,
Mutluluğa soyunurdu en mahrem kederlerim.
İçindeki çocuğu keşfetmek isterken,
Gözlerin gösterirdi bana,
Acılardan doğmuş doğum lekelerini, ruhundaki.
Benim içimdeki çocuktan haberin yoktu senin.
Ben ona çölde su olmayı öğretirdim.
Sen çölleri büyütürdün.
Yara bere içinde kaldık aylarca.
Teselli etmeye çalışırken kendimizi başka kollarda,
Aşkımızın tutarını ödedik fahişe zamanlarda.
Cinayet aletiydi ellerin.
Her dokunuşunda tenime,
Bir kez daha ve bir kez daha ölürdü içimdeki aşkın masumiyeti.
Bir fahişenin hayatı kadar yalandı masumiyetin.
Sen perde arkasını gizlerken gülüşlerinin,
Ben baş rol almıştım sahnesinde yüreğinin.
Anadan doğma bu aşkta,
Bir çaput bulup da saramadım çıplak kalan ruhuma.
Silemedim izlerini, vebali boynumda.
kutlarım değerli yüreğini kübra. tebriklerimle 👍
Başkası hikayede aşk için yanmak güzel, ee şiirde güzel kutlarım Kübra hanım ...👍
👍👍👍 buralardayım unutma..yüreğine sağlık