Dicle

Dağıtırken eşit dağıtılmamış,

Adalet nerede hangi dünya da,

Kaderine razı olmak çok zor,

Aklım, “Dicle” ile, hülya’da…

Hayranım öyle esmer birine,

Gamzesine, dudağına, diline,

Siyah esbaplar giyer kuşanır,

Tokalı siyah kemer, ince beline…

Siyahlarla bütünleşir hep,

Saçları, gözleri kadar siyah,

İmrenmekmiş, kader benim,

Bilemedim kimden aldım ah…

Lüle lüle siyah saçlar aklımı alır,

Bağrımdaki ateşse mangal közü,

Geriye bana bir bakmak kalır,

Körükler ateşi, söndürmez közü…

Nasıl sevmeyeyim, cihanda yok,

Sesinin ahengi ile demirler erir,

Çok uzakta olsa yakar derinden,

İçte görünmezim, ruhumda erir…

Eş - dost, anasıda “Dicle “ derdi,

Güzelliği gönüle Dicle gibi akmış,

Gülüşü gamzesine bir kardeş diye,

Ailesi güzelliğine, o ismi takmış…