Dicle

mahremiyetim milletim
ulkemdir benim tek hakikatim

vagon vagon ruh atiliyor dicleye
yatiyor kiyisinda bedensiz bir elbise
kan henuz kurumanis iken islanan yurklerde
dicle bu akinti nereye.

ucak dolusu damladan bomba
her damla bir aniya...

bakiyordu umuduna gulumserken mavi
yesildi sevdiginin gozleri,orman gibi binbir yesil
en buyuk isyan aniydi,ask yakacakti ortaligi
dicleye kan damladi,
kan akiyor dicle, kirmizi
akiyordu biraz once, simdi agliyor
hayellerini sana yazdilar dicle
aksin istiyorlardi senin gibi hayelleride

parmaklariyla saclarini tarardi berfin
baliklarla oynasirken ativerirdi kendini, saclari sirma gelin
masumiyeti gibi serin, senin
dicle senin kucagina
kardelenler acmiyor artik
cunki kurudu damlalari berfin gelinlerin
askerdi benim mehmetlerim,
cocuktular suyla savasirlardi kiyisinda diclenin

onlara anlat dicle
bu zamanlar cosardin,tutamazdik seni
dicle ak, uyan artik kalk
yak viran et koylerimi
degirmenlerim yok olsun
yem olsun butun baliklarina ekmegim tuzum
butun nigmetlerin senin,
soyle onlara
dokundurtmam, teni bugday kokan, bebegime.



cocuk yurekli makinist nerde
o olsa vagonlar bebek dolardi
dicleye,
dicle bebegi gormeye
bir millet on devlet,
bir devlet bin millet
a deme b d
hakikat ne cocuklar?? bende sorardim
onlarda anlamazdi beni, aptalligima gulerlerdi
gulsun hep bebekler




hakikattir ki dicleye akar benim yuregim
vatanimin en hircin kizina sevdaliyim
Turkiye'm benim memleketim