Dikensiz Gül Olmaz

Kopasıca çenem konuşuyor /bıdı bıdı/,
Yoluma taş koyuyorlar irili ufaklı.
Gül kokan bahçemi yargılayıp duranlar,
Kendilerini Truva Atı mı sanıyorlar?



Bahçeme değiyor hanımeli /çıtı pıtı/,
Güllerimi çalarlarsa, başlatırım savaşı.
Sözüm ona beni uyarmaya kalkanlar,
Güllerimin dikeni, elime batsa ne yazar.



Yazarım tereddütü harbiye romanı,
Ben deniz güllere bir hayli vasıflı.
Keskin gözlerimin hedefinde artan hasarlar,
Yazdığım şiirlere hakareti yasaklar.



Bahçemin kapısını bulamayan hırsızın edası,
Nefsine hakim ben, verir miyim anahtarı!
Elbet olacaktır bedenime sille gibi sızanlar,
Lakin söz geçmeyen yüreğime, vız gelir tırıs geçer.
Esrarı tatlı suya, kısmetli sazanlar!!!





Denize aşık bir gencim!
Güldürmeyin beni,
Dikensiz gül mü olur hiç!
İşte içimdeki ben'in sözleri.

/Dikensiz gül, sevgisiz aşk olmaz.
O olmadan; ömrümden bir günüm, geçecek olmaz.../