Dil Sustu Kalp Konuştu

İçimi döksem
Bütün gülücüklerim boğulur
Ve bütün kelimeler yorgun
Dil dönmese de kalp konuşur

Oysa ağzımı yakan sözler ılıtmıştım sana
Hiç tadına bakmadığın bakışlarla gördüm seni
Her yerde o kadar sen vardın ki
Bunca senin içinde kayboldum

Yelkeni kırık ıssız bir gemiydim
Sense benim fırtınam
Her yana savuruyordun beni
Ama hep aynı yere bırakıyordun
Sensizliğin tam ortasına

Bir gün kapını çalıp içeriye girdim
Gözlerine baktım
Ben yoktum
Çıktım!

Koca bir dünya bıraktım ardımda
Cebimde bir çift ela gözle
Ne kadar uzağa gidebilirim dünyamdan
Senden!