Dil Yarası

Garip ötüyor bülbüller
Sesinde acı var/iç çeken al güller
yanık sesten ağlıyor

sessizmiş gibi acı geçen geceler
pare pare kan akıtıyor gönüller
vuslat kispeti olmuş maskeler
ruh denen veriyi kemiriyor/

nerede o güzelliğe aşina özler
riya;masalsı bahar_ı kirletiyor
edep_ haya uykusunda yatıyor
hanidir har gibi yanan has-ı canlar


kör kuyulara edilen feryatlar
ten yaşam mücadelesi ruhlar
gecenin för fitili derinliğinde kaybolmaktalar
mahzeminime sinen neşemi

şahin kanadıyla çarpmak geliyor
asûde baharlara firari olmak varken
ezel-i acılara yeniden gebe ruhlar
sancılı yüreklere mavilikler serpmek varken
dil yarası ömre bedel oluyor


24/11/2007


unutulan şair rual